يکي از روحانياني که به درس آيتالله العظمي بهجت حاضر ميشوند، تعريف کردند:
يک شب دختر کوچکترم را نوازش کردم و بوسيدم، و دختر بزرگم که خواب بود، نبوسيدم. در همان حال، لحظهاي در دلم خطور کرد که مبادا بيدار باشد و به خاطر اينکه او را هم نوازش نکردهام، ناراحت شود. اعتنايي نکردم.
صبح اول وقت که خدمت آقا رسيدم، دقيقا بعد از سلام، خطاب به بنده گفتند: إن شاءالله تسويه بين اولاد را که رعايت ميکنيد؟!
پي نوشت:
منبع: فريادگر توحيد، ص208 و مهدي محمدي، مشق عشق، ص133.
درباره این سایت